Pas tijdens mijn zwangerschap ontdekte ik het baby-schap in de supermarkt, om zo nu en dan eens stiekem aan een flesje Zwitsal te snuiven. Tot dat moment liep ik altijd met een grote boog om dat specifieke deel van de buurtsuper heen. Inmiddels ben ik echter redelijk kind aan huis geworden. Ook omdat ik benieuwd ben naar wat er allemaal wordt aangeboden voor de allerkleinsten. Nieuwsgierig als ik ben, heb ik ondertussen een aardig voorraadje babytussendoortjes bij elkaar gespaard en bij wijze van test met wisselend succes aan aan mijn zoon voorgeschoteld. Verdeeld over vandaag en morgen vergelijk ik zes verschillende tussendoortjes eens voor jullie. Zitten er verantwoorde hapjes bij? Zijn ze lekker? Kun je ze veilig in de knuistjes van je nageslacht drukken? Over welke tussendoortjes ben ik het meest enthousiast en welke laten we volgende keer in de supermarkt liggen?

Disclaimer: als gewichtsconsulente vind ik dat fruit en stukjes groenten de meest gezonde tussendoortjes zijn. Toch is het zo nu en dan wel eens handig (en ook gewoon lekker!) om iets anders aan je kindje te kunnen geven. Vandaag vergelijken we dus geen appels met peren, maar testen we de in de supermarkt verkrijgbare tussendoortjes voor baby’s uit. Nim, die zo lief was om samen met mij de tussendoortjes te willen testen, was tien maanden toen hij mee deed. En nog een laatste note: wij zijn niet gesponsord, dus alle tussendoortjes die je hier ziet, zijn zelf gekocht! Oké, daar gaan we!

Ella’s kitchen puffits framboos en vanille

• Prijs: € 2,99 voor een doos met 5 zakjes met in elk zakje 6 gram
• Wat is het? Op de verpakking staat: een meergranensnack voor kinderen van 7 maanden en ouder die smelt in de mond.
• Eerste indruk? In elk zakje zitten flink wat vreemd uitziende cremekleurige- en viesroze balletjes die wat structuur betreft een beetje aan droog geworden chipito’s doen denken. Als ik zo’n balletje eens tussen mijn duim en wijsvinger houd, vraag ik me af of mijn zoon dit kan eten, zonder daar in te stikken. Een knikker van soortgelijk formaat zou ik namelijk kilometers uit zijn buurt houden.
• Ingrediënten: Zo goed als alle ingrediënten zijn biologisch, dus als je daar waarde aan hecht, is dit een pluspunt voor Ella’s. Deze meegranensnacks bestaan overigens voor 78% uit maiszetmeel. Verder rijstebloem, quinoabloem, gedroogde frambozen (5%) en vanille (1%).
• Gezond? Ik kan geen gekke E-nummers vinden, wat ik zelf een prettig idee vind. Bovendien is er geen suiker en zout toegevoegd. Los daarvan ben ik niet echt laaiend enthousiast over de voedingswaarde van deze meergranensnacks. Ze bestaan namelijk voor het overgrote deel uit maiszetmeel, wat gebruikt wordt als bindmiddel om bijvoorbeeld sauzen mee in te dikken. Dit zetmeel is zo bewerkt dat het snel omgezet kan worden in glucose en op die manier zorgt voor zogenaamde – ongezonde – suikerpieken. Ondanks dat: een prima alternatief voor een soepstengel of iets dergelijks.
• Smaak: Voordat ik Nim een balletje in zijn mond stopte, deed ik dat eerst zelf. Mede om te checken of er stikgevaar in zat. De balletjes smelten inderdaad snel weg, dus dat scheelt. Maar wat de smaak betreft: ik werd er niet dolgelukkig van, aangezien het exemplaar allereerst voornamelijk naar karton smaakte. Toen ik heel bewust ging proeven, ving ik een vleugje framboos danwel vanille op, maar misschien was dat ook omdat ik er mijn fantasie bij gebruikte. Hoe dan ook: voor de smaak hoef je het niet te doen. De structuur is wel leuk.
• Nim’s oordeel: Bij de eerste twee balletjes keek meneer alsof ik een levende tor in zijn mond had gestopt. Het derde balletje duwde hij er uitdrukkingsloos met zijn tong weer uit. Dit was geen succes.
• Reis-proof? Als je op pad bent, is het handig om je kind een stukje van het één of ander in z’n handjes te kunnen drukken om daar vervolgens geen omkijken meer naar te hebben. Deze balletjes kunnen veel kindjes van de voorgeschreven leeftijd (zeven maanden en ouder) dankzij hun gebrekkige fijne motoriek niet meteen al zelf pakken. Als ouder moet je dus steeds een balletje in z’n mond mikken. Geen aanrader voor in de kinderwagen, wel handig voor op het terras.
• Conclusie: Ik vind het leuk dat Ella’s bewust bezig is met het maken van babyvoeding en tussendoortjes zonder toegevoegde rotzooi. Het idee voor deze balletjes vond ik bijzonder, ik was meteen gefascineerd. De uitwerking is naar mijn mening echter minder succesvol. Het smaakt nergens naar en is niet super handig voor onderweg.  Wij kopen deze variant niet meer, maar misschien is dit voor oudere kindjes wel iets heel leuks als afwisseling.

Organix Goodies rijstwafeltjes met appel

• Prijs: € 1,20 voor 50 gram
• Wat is het? Kleine rijstwafeltjes met appelsapconcentraat en een vleugje kaneel die geschikt zijn voor kinderen vanaf 8 maanden.
• Eerste indruk? Deze ietwat plakkerige mini rijstwafeltjes passen precies in het gat dat ontstaat als ik mijn wijsvinger en duim tegen elkaar aan druk. Ook bij deze wil ik mijn zoon in de gaten houden als hij ze eet, omdat ik bang ben dat hij er misschien wel in kan stikken.
• Ingrediënten: 79% van deze rijstwafels bestaat uit volkoren zilvervliesrijst. 20% is biologisch appelsap concentraat en 1% is biologische kaneel.
• Gezond? Aan de rijstwafels van Goodies zijn geen suiker, zout, geur- kleur en smaakstoffen toegevoegd. Bovendien word ik blij van het feit dat de rijstwafeltjes gemaakt zijn van zilvervliesrijst. Dit zorgt niet voor een snelle suikerpiek en is dus op de lange termijn veel gezonder en geeft langer een voldaan gevoel.
• Smaak: Ook de rijstwafels heb ik zelf even geproefd. Ze smaken zoals alle zoutloze rijstwafels smaken: ook een beetje naar karton. Desondanks lijkt het alsof deze stukjes karton naast oma’s appeltaart hebben gestaan, wat wat mij betreft een goeie toevoeging is. Ik vind ze eerlijk gezegd best eetbaar.
• Nim’s oordeel: De grijpgrage handjes van mijn uk hadden de rijstwafeltjes al snel te pakken en enthousiast begon hij aan zijn missie een rijstwafeltje soldaat te maken. Hij sabbelde er enthousiast aan en had in recordtempo een rijstwafeltje weggewerkt. Helaas zat het ook in zijn shirt, aan zijn kin en zijn handjes vastgeplakt.
• Reis-proof? Vooral kleine kinderen zou ik nog in de gaten willen houden met deze rijstwafeltjes, maar als ze er meer ervaring mee hebben, zou je het kunnen geven als je zelf achter de buggy loopt. Let er overigens wel even op dat je kind hierna van top tot teen plakt en onder de rijstwafel-smurrie zit. Een doekje om z’n handjes en gezichtje schoon te poetsen is geen overbodige luxe.
• Conclusie: Hier word ik blij van. Deze rijstwafeltjes zijn wat mij betreft een gezond alternatief voor een koekje. En zolang mijn zoon beide met evenveel enthousiasme weg werkt, gaat hier toch mijn voorkeur naar uit.

Bolletje Nijntje babybiscuits

• Prijs: € 1,15 voor 125 gram
• Wat is het? Koekjes in de vorm van (gehandicapte) Nijntjes voor baby’s van 8 maanden en ouder.
• Eerste indruk? In de doos zitten de lichtbruine koekjes per twee stuks verpakt. Ze zien er leuk uit, al hebben sommigen een beetje misvormde ogen. Ik vind het wel grappig. Omdat de koekjes per twee stuks verpakt zijn, zijn ze langer houdbaar. Toch vind ik het vrij zonde om zoveel plastic te verspillen.
• Ingrediënten: Dit is het allereerste product voor baby’s dat ik – sinds ik me er een beetje in ben gaan verdiepen – tegen ben gekomen, waar suiker en E-nummers aan zijn toegevoegd. Andere ingrediënten waar ik mijn wenkbrauw van op trok: cal­ci­um­car­bo­naat (een mineraal dat als verdikkingsmiddel kan worden gebruikt), rijsmiddel E500 (een veilig E-nummer), ij­zer­py­ro­fos­faat (mineraal) en aroma.
• Gezond? Niet echt, vanwege de suiker, vet en E-nummers. Je hoeft er zeker niet bang voor te zijn dat je kind hier dood aan zou gaan, maar echt een gezond tussendoortje is dit Nijntje biscuitje niet te noemen. Gewoon, een snack, zoals we die zelf ook wel eens eten. Bolletje geeft aan dat het koekje rijk is aan calcium, ijzer en vitamine B1. Veel verse voedingsmiddelen zijn hier ook rijk aan, dus als het goed is komt je kind die niet dusdanig tekort dat het aangevuld zou moeten worden door middel van een koekje.
• Smaak: Gezien de ingrediënten had ik een zoet, vettig koekje met een vanillesmaakje verwacht. De smaak viel me echter een beetje tegen. Het koekje smaakte minder naar vanille dan de geur deed vermoeden. Ook had het koekje een beetje een rare nasmaak. Desalniettemin is het best eetbaar en ik denk dat een baby’s hier blij van worden.
• Nim’s oordeel: Meteen greep mijn kleine knul dit koekje vast om hem in zijn mond te stoppen. Hij trok er een vies gezicht bij en heeft het vervolgens vakkundig tot op moleculair niveau verkruimeld. Mijn pogingen om een nog op te pakken stukje alsnog in zijn mond te stoppen, liepen op niets uit. De stofzuiger heeft er echter wel van genoten.
• Reis-proof? Ja, deze koekjes zijn gemakkelijk aan je kind te geven en die weet er vervolgens wel raad mee. Ze zijn niet zo klein dat je bang hoeft te zijn voor verstikkingsgevaar en wat betreft plakkerige kruimels (zoals bij de rijstwafeltjes) valt het met dit koekje wel mee.
• Conclusie: Aan dit koekje is suiker toegevoegd, al vind ik dat geen grote ramp. Ter vergelijking: Per 100 gram zit er 22 gram suiker in Nijntje koekjes. Aan lange vingers is per 100 gram 54 gram suiker toegevoegd. Dat is meer dan het dubbele. Voor Nim koop ik deze koekjes niet meer, omdat hij ze niet lekker vond. En als je dan toch enigszins ongezond bezig bent, doe het dan met iets waar je in ieder geval heel erg van geniet!

Omdat dit artikel een eigen leven is gaan leiden en nu al een idiote hoeveelheid woorden heeft, heb ik besloten om de Grote Babytussendoortjes-test op te delen. Morgen kunnen jullie het tweede deel verwachten met de wortelknabbels van Goodies, de fruitsmoothies van Ella’s kitchen en de Goodies beestenboel-koekjes. Hopelijk tot dan! 🙂

Voor nu: hebben jullie ervaring met bovenstaande tussendoortjes? En welke tussendoortjes zou jij aanraden?